Zinema feministaren historiak zinema-ziklo horrek emakume zinemagileak eta haien filmak ezagutaraztea du helburu.
“Zinema kanonikoaren historiatik kanpo geratu diren errealitate horiek nahitaez erreibindikatu beharrekoak dira, gure ustez. Hilean behin zuzendari bakoitzaren unibertso zinematografikora hurbilduko gara.”
Igande honetan, apirilak 3, Helena Lumbreras zuzendariaren El campo para el hombre (1975) izenko filma pantailaratuko dute. “Kapitalak besarritarrak ahanzturan eta isiltasunean mantendu nahi ditu, baina nekazariak bere patuaren jabe izan nahi du. Badaki eta hitz egiten du”. Baieztapen horrekin abiatzen da El campo para el hombre, Helena Lumbreras zinemagileak eta Mariano Lisa lankideak 1973 eta 1975 artean Galizian eta Andaluzian zehar hasitako bidaia zinematografikoa. Klandestinitatean egina, hainbat baliabide erabiltzen dituzte baserritarrei buruzko eta behetik egindako istorio bat marrazteko: estetika dokumental frankistaren satira, ahozko poesia herrikoia, Bigarren Errepublikaren nekazaritza-erreformaren oroitzapena, Frankoren aurkako intelektualen testigantzak. Baina, batez ere, lurra lantzen duten emakumeen eta gizonen irudi eta hitz espontaneoak.”
Geroago Helena Lumbrerasen bigarren filma pantailaratuko da: O todos o ninguno. “1975eko abenduan, Laforsan, Cornella de Llobregateko lantegi siderurgikoa, greban zeuden langileek ezusteko bisita bat jaso zuten: fabrikaren atarian, Helena Lumbreras zinemagileak elkarrekin film bat egitea proposatu zien. O todos o ninguno da esperientzia kolektibo horren emaitza, Colectivo de Cine de Clasek sinatua, langileek eta haien familiek aktiboki parte hartu zuten egitasmoan.”
Bi saio gehiago bilduko ditu Artiumeko zikloak: maiatzaren 8an, Maeve (Pat Murphy, 1981), eta ekainaren 5ean, Blind Spot (Die Reise nach Lyon) (Claudia von Alemann, 1981).
