Titulu horrekin Josetxu Silgo artistak, martxoaren 16ra arte, hainbat argazki erakutsiko ditu Zarautzeko Photomuseum Museoan.
Proposamen artistikoaren nondik norakoak artistak berak eman ditu: Nostalgia Argazkigintzarekin dudan harremana haurtzaroan hasi zen, edo, hobeto esanda, nerabezaroan. 80ko hamarkadaren hasieran sartu nintzen lehenengoz argazki-laborategian Tenerifeko Santa Cruz ikastetxeko irakasle alemaniarra zen nire osaba Antoniorekin. Tacoronten (Tenerifen) igarotzen nituen uda luzeetan, bere karreteak errebelatzen laguntzen nion, eta hor sortu zitzaidan jakin-mina.
Hortik aurrera, 80ko hamarkadan eta 90eko hamarkadaren hasieran, nire argazki-kamerarekin joaten nintzen alde guztietara. Paisaiei, pertsonei, ekitaldiei eta abarri 5.000 argazki baino gehiago atera nizkien urte horietan guztietan.
Argazki negatibo horiek maleta batean gordeta eduki ditut urte hauetan, eta orain, 35 urte geroago, argitara ateratzea erabaki dut. Horietatik guztietatik, maiteen gordetzen ditudanak nire anai-arrebak eta ni, amarekin, Tenerifera oporretan familia ikustera joaten ginen udetan egin nituen argazkiak dira.
Azken urte eta erdi honetan, negatibo horiek guztiak editatu eta eskaneatu ditut, helburu zehatzik gabe, nora ninderaman ikusi nahian, neure artxiboa berrikustearen plazeragatik, besterik gabe.
Azken emaitza 31 argazkiz osatutako bilduma bat da, eta 4 kapitulutan banatu dut, niretzat uda luze horietako nire bizi-esperientzia laburbiltzeko: Itsasoa, Uhartea, Familia eta Emakumea.
Irudiek emozio partekatuen lekura eta garaira eramaten naute. Itzultzea da guztiaren jatorrira, familiaren eta amaren babesera, bizitzaren bide gisa. Ia nahi gabe, lan hau omenaldi bihurtzen da, ez bakarrik berari, baizik eta familiako une minei garrantzia ematen dien bizitzeko moduari.
