Donostiako Kubo-kutxa aretoak Paloma Navares artistari buruzko atzera begirako erakusketa bat abitu du: Iluminaciones/Argiztapenak. Navaresen obra hiru ataletan banatuta aurkeztu da, guztira sei gai-nukleo biltzen dituztenak. Erakusketa otsailaren 4ra bitartean ikusi ahalko da.
Paloma Navaresen obran instalazioak, argazkia, bideoa, performancea, eskultura, marrazkia, pintura eta abar uztartzen dira, bai eta fabrikazio industrialeko objektu eta materialak ere. Ondorioa bitxia da, gero eta objektu desmaterializatuagoak ekoizten ditu, argiaren gardentasuna eta arintasuna xurgatzen dutenak. Beste aldetik bideo-instalazioek eskulturen irmotasuna dute, eta modu arkitektoniko batean espazioa menderatzen dute.
Kubo-kutxa aretoaren hitzetan, “Navaresen obrak argiztapen eta gardenki gisa ageri dira, materia ukatzen duen hauskortasun batekin. Irudi argitsuak eta ilunantzekoak, etorkizunari buruz ironizatu eta iragana iraultzen dutenak. Ikuspegiak eraikitzeko helburuz, Paloma Navaresek bitarteko material zeharrargiak aukeratzen ditu, hala egiturak arinduta eta inguruneak kolorearen tenperaturaren eta argi-intentsitatearen edo -gabeziaren arabera antolatuta, bisualitatearen inguruan hausnartzen duen bitartean ikuspegi kultural, psikologiko, sinboliko eta emozionaletatik abiatuta”.
Erakusketaren bidez egilearen bi alderdi nabarmentzen dira: bideoinstalazioaren arloan bete duen aitzindari rola, eta gure herrialdean 90eko hamarkadatik aurrera garatu ziren arte feministan eta genero-ikuspegiko artean betetzen duen lekua. Izan ere, Navaresek Europan eta Europatik kanpo generoari edo feminismoari buruzko erakusketa kolektiboetan parte hartu zuen lehen artista espainiarra izan zen.
